digital

شستن با دست
مقاله اصلي: خشكشويي § تاريخچه
پرونده: Rhof-histWaschmaschine.ogv
Irreler Bauerntradition ماشين لباسشويي اوليه Miele را در موزه هواي آزاد Roscheider Hof نشان مي دهد.
پولشويي با دست شامل خيساندن ، ضرب و شتم ، مالش دادن و شستشوي منسوجات كثيف است. قبل از لوله كشي داخل خانه ، خدمتكاران ، لباسشويي (لباسشويي) يا خانم خانه نيز مجبور بودند همه آب مورد استفاده براي شستشو ، جوشاندن و شستشوي لباس هاي شسته شده را از پمپ ، چاه يا چشمه حمل كنند. آب لباسشويي را مي توان با دست حمل كرد ، براي شستشو روي آتش گرم كرد و سپس در وان ريخت. اين باعث شده آب گرم و صابون گرانبها باشد. ابتدا براي شستن كمترين لباس آلوده و سپس براي شستن تدريجي لباسهاي شسته شده دوباره مورد استفاده قرار مي گيرد.

حذف آب و صابون از لباس پس از شستشو فرآيندي جداگانه بود. ابتدا صابون با آب زلال شسته مي شود. پس از شستشو ، لباس خيس خيس شده به صورت رول در مي آيد و با دست مي پيچد تا آب آن خارج شود. كل فرآيند اغلب يك روز كار سخت ، به علاوه خشك كردن و اتو كردن را به خود اختصاص داده است.

تقريباً پنج ميليارد نفر از جمعيت هفت ميليارد نفري جهان تا سال 2010 هنوز لباس هايشان را با دست مي شويند. [1]

ماشين هاي اوليه
همچنين نگاه كنيد به: ماشين لباسشويي ثور

خريد لوازم خانگي

تصويري از ماشين لباسشويي شوفر (سمت چپ) در سال 1766 و ماشين لباسشويي ساده و با ميل لنگ (راست)

آسياب پر از تئاتر گئورگ آندرياس باكلر Theatrum Machinarum Novum ، 1661
يك نمونه اوليه از شستشو با ماشين ، عمل پر شدن است. در يك آسياب پر كننده پارچه را با چكش هاي چوبي مورد ضرب و شتم قرار مي دادند ، معروف به سهام پر يا چكش پر.

اولين حق ثبت اختراع انگليسي در گروه ماشين هاي لباسشويي در سال 1691 صادر شد. [2] نقاشي يك ماشين لباسشويي زودرس در شماره ژانويه 1752 مجله The Gentleman's Magazine ، يك نشريه انگليسي منتشر شد. طرح ماشين لباسشويي ژاكوب كريستين شوفر در سال 1767 در آلمان منتشر شد. [3] در سال 1782 ، هنري سيدجير حق ثبت اختراع انگليس را براي يك واشر درام دوار صادر كرد و در دهه 1790 ادوارد بيتهام "كارخانه هاي شستشوي ثبت اختراع" بي شماري را در انگلستان فروخت. [4] يكي از اولين نوآوري ها در فناوري ماشين لباسشويي استفاده از ظروف محصور يا حوضچه هايي بود كه داراي شيار ، انگشت يا دست و پا زدن بود تا به مالش و مالش لباس كمك كند. شخصي كه از واشر استفاده مي كند از يك چوب براي فشار دادن و چرخاندن لباس در امتداد طرفين بافت حوضچه يا ظرف استفاده مي كند و لباس ها را تحريك مي كند تا آلودگي و گل را از بين ببرد. [5] اين فن آوري همزن خام با قدرت مجهز به موتور بود ، اما هنوز هم م washingثرتر از شستن دستي لباس است.

پيشرفتهاي بيشتري در زمينه فناوري ماشين لباسشويي در قالب طرح درام چرخشي حاصل شد. اساساً ، اين اختراع ثبت شده اوليه شامل يك درام شوي بود كه براي چرخاندن درام هاي چوبي با دست ميل لنگ مي شد. در حالي كه اين فناوري به اندازه كافي ساده بود ، اما در تاريخ ماشين هاي لباسشويي يك نقطه عطف محسوب مي شد ، زيرا ايده درام هاي شستشوي "مجهز" را ارائه مي داد. از آنجا كه طبل هاي فلزي جايگزين طبل هاي چوبي سنتي مي شوند ، اجازه مي دهد تا درام به بالاي يك آتش باز يا يك محفظه آتش بسته تبديل شود و باعث افزايش دماي آب براي شستشوي موثرتر مي شود.

فقط در قرن نوزدهم بود كه از قدرت بخار در طراحي ماشين لباسشويي استفاده مي شد. [6]

در سال 1862 ، "ماشين لباسشويي دوار مركب ، داراي غلطك براي پيچيدن يا منگد كردن" توسط Richard Lansdale از پندلتون ، منچستر ، در نمايشگاه 1862 لندن به نمايش درآمد. [7]

اولين حق ثبت اختراع ايالات متحده با عنوان "شستن لباس" در سال 1797 به ناتانيل بريگز از نيوهمپشاير اعطا شد. به دليل آتش سوزي اداره ثبت اختراعات در سال 1836 ، هيچ توضيحي در مورد دستگاه باقي نماند. اختراع ماشين لباسشويي نيز به Watervliet Shaker Village نسبت داده مي شود ، زيرا در سال 1829 يك حق ثبت اختراع براي يك Amos Larcom از Watervliet ، نيويورك صادر شده است ، اما اينكه لاركوم يك شيكر بوده است قطعي نيست. [8] دستگاهي كه يك ماشين لباسشويي را با مكانيزم wringer تركيب كرده بود ، تا سال 1843 ظاهر نشد ، زماني كه كانادايي John E. Turnbull از Saint John ، نيوبرانزويك يك "لباسشويي با رول هاي Wringer" را به ثبت رساند. [9] در طول دهه 1850 ، نيكلاس بنت از انجمن شيكر كوه لبنان در نيو لبنان ، نيويورك ، "آسياب شستشو" را اختراع كرد ، اما در سال 1858 حق ثبت اختراع را به ديويد پاركر از دهكده شاكر كانتربري داد ، جايي كه به عنوان "ماشين لباسشويي بهبود يافته" ثبت شد. [10] [ 11] [12]
مارگارت كلوين واشر روتاريوم Triumph [13] را اختراع كرد كه در غرفه زنان در نمايشگاه بين المللي صد ساله 1876 در فيلادلفيا به نمايش گذاشته شد. [14] [15] در همان نمايشگاه شاكرها براي ماشين خود مدال طلا گرفتند.

كنسول بازي ويديويي يك وسيله الكترونيكي يا رايانه اي است كه از يك سيگنال ويديويي يا يك تصوير بصري براي نمايش يك بازي ويديويي كه يك يا چند نفر مي توانند از طريق نوعي كنترل كننده بازي پخش كنند ، خروجي مي گيرد. اين ممكن است كنسول هاي خانگي باشد كه به طور كلي در يك مكان دائمي متصل به تلويزيون يا دستگاه نمايشگر ديگري قرار گرفته و با يك كنترل كننده بازي جداگانه كنترل مي شوند ، يا كنسول هاي دستي كه شامل واحد نمايشگر خود و عملكردهاي كنترل كننده داخلي در واحد هستند و مي توانند در هر جايي پخش شوند. . كنسول هاي هيبريدي تركيبي از عناصر كنسول خانگي و كنسول دستي هستند.

كنسول هاي بازي ويدئويي نوعي تخصصي از يك رايانه خانگي است كه منوط به بازي هاي ويديويي است و با در نظر گرفتن قيمت مناسب و دسترسي به عموم مردم طراحي شده است ، اما قدرت محاسبات خام و سفارشي سازي آن را ندارد. سادگي تا حدي با استفاده از كارتريج هاي بازي يا روش هاي توزيع ساده ديگر حاصل مي شود و تلاش براي راه اندازي يك بازي را كاهش مي دهد. با اين حال ، اين امر منجر به قالب هاي انحصاري فراگير مي شود كه رقابت را براي سهم بازار ايجاد مي كند. [1] كنسول هاي جديدتر همبستگي بيشتري با رايانه هاي خانگي نشان داده اند و انتشار بازي ها در چندين سيستم عامل را براي توسعه دهندگان آسان كرده است. علاوه بر اين ، كنسول هاي مدرن مي توانند به عنوان جايگزيني براي پخش كننده هاي رسانه با قابليت پخش فيلم ها و موسيقي از رسانه هاي نوري يا خدمات رسانه هاي جرياني عمل كنند.

خريد كنسول بازي

كنسول هاي بازي ويديويي معمولاً در يك چرخه 5-7 ساله به نام يك نسل فروخته مي شوند ، كنسول هايي كه با قابليت هاي فني مشابه ساخته مي شوند يا در همان بازه زماني ساخته مي شوند و به نسل ها تقسيم مي شوند. اين صنعت يك مدل razorblade براي فروش كنسول با سود كم يا ضرر در حالي كه در ازاي مجوزهاي فروش هر بازي درآمد كسب كرده است ، با منسوخ برنامه ريزي شده براي جذب مصرف كنندگان به نسل بعدي كنسول ، توليد كرده است. در حالي كه توليدكنندگان زيادي در تاريخ بازار كنسول ها آمده و رفته اند ، هميشه دو يا سه رهبر برجسته در بازار وجود داشته اند ، با بازار فعلي توسط سوني (با نام تجاري PlayStation خود) ، مايكروسافت (با نام Xbox خود) ، و نينتندو (در حال حاضر كنسول Switch و مشتق سبك آن را توليد مي كند).
مقالات اصلي: تاريخچه كنسول هاي بازي ويديويي و نسل هاي كنسول بازي هاي ويديويي خانگي
اولين كنسول هاي بازي ويديويي در اوايل دهه 1970 ظهور كرد. رالف H. Baer مفهوم بازي هاي ساده مبتني بر نقطه را بر روي صفحه تلويزيون در 1966 ابداع كرد ، كه بعداً اساس Magnavox Odyssey در 1972 شد. با الهام از بازي تنيس روي ميز در اديسه ، نولان بوشنل ، تد دبني و Allan Alcorn در Atari، Inc اولين بازي موفق Arcade ، Pong را توسعه داد و به دنبال ساخت آن در نسخه خانگي بود كه در سال 1975 منتشر شد. اولين كنسول ها فقط به گروه خاصي از بازي ها كه در سخت افزار تعبيه شده بودند اختصاص داشت. كنسول هاي قابل برنامه ريزي با استفاده از كارتريج هاي ROM قابل تعويض در سال 1976 با Fairchild Channel F معرفي شدند اگرچه با Atari 2600 كه در سال 1977 منتشر شد محبوبيت پيدا كردند.

كنسول هاي دستي از طريق پيشرفت فناوري در بازي هاي الكترونيكي دستي ظهور كردند زيرا اين موارد از مكانيكي به منطق الكترونيكي / ديجيتال تغيير يافتند و از نشانگرهاي ديود ساطع كننده نور (LED) به نمايشگرهاي كريستال مايع (LCD) كه با صفحه هاي ويدئو بيشتر شبيه بودند ، با Microvision در سال 1979 و Game & Watch در سال 1980 نمونه هاي اوليه بوده و توسط Game Boy در 1989 به طور كامل تحقق يافته است.

از دهه 1970 ، هر دو كنسول خانگي و دستي به دنبال تغييرات جهاني در فناوري ، از جمله بهبود توليد تراشه هاي الكترونيكي و رايانه اي براي افزايش قدرت محاسباتي با هزينه و اندازه كمتر ، معرفي گرافيك هاي سه بعدي و پردازنده هاي گرافيكي مبتني بر سخت افزار براي زمان واقعي ، پيشرفته تر شدند. ارائه ، ارتباطات ديجيتالي مانند اينترنت ، شبكه بي سيم و بلوتوث ، و قالب هاي رسانه اي بزرگتر و متراكم تر و همچنين توزيع ديجيتال. به دنبال همان نوع پيشرفت قانون مور ، كنسول هاي خانگي به نسل هاي مختلف تقسيم شدند ، هر كدام تقريباً پنج سال به طول انجاميد ، كنسول هاي هر يك داراي مشخصات فني مشابه و ويژگي هايي مانند اندازه كلمه پردازنده بودند. در حالي كه هيچ تعريف استاندارد يا تجزيه كنسول هاي خانگي بر حسب نسل وجود ندارد ، [2] تعريف اين نسل ها كه توسط ويكي پديا از جمله كنسول هاي نماينده استفاده مي شود در زير نشان داده شده است.
در وهله اول سه نوع كنسول بازي ويديويي وجود دارد: كنسول هاي خانگي ، كنسول هاي دستي و كنسول هاي هيبريدي.

كنسول هاي بازي ويدئويي خانگي دستگاه هايي هستند كه به طور كلي قرار است به تلويزيون يا نوع ديگري از مانيتور متصل شوند و از طريق پريز برق تأمين مي شوند ، بنابراين استفاده از اين واحد در مكان هاي ثابت ، معمولاً در خانه در اتاق نشيمن فرد ضروري است. از كنترل كننده هاي بازي جداگانه كه از طريق اتصالات سيمي يا بي سيم متصل مي شوند ، براي ورودي بازي استفاده مي شوند. نمونه هاي اوليه آن شامل Atari 2600 ، سيستم سرگرمي Nintendo و Sega Genesis است ، در حالي كه نمونه هاي جديد آن شامل Wii U ، PlayStation 4 و Xbox One است. انواع خاصي از كنسول هاي خانگي عبارتند از: